در دوران کودکی
پدر و مادرمان را دوست داشتیم. در دوران نوجوانی درس و تفریح را دوست داشتیم. در دوران جوانی شخصی که همه ی زندگیمان به اوبستگی دارد( همسرمان) را دوست داشتیم. در دوران میانسالی فرزندانمان را دوست داشتیم در دوران کهنسالی دنیا را دوست داشتیم. اما چه کسی در دوران زندگی اش خدا را دوست داشته؟؟؟ و هرروز و با هر نفس او را ستایش می کرده؟! در همه ی دوران ها خداست که ما را می بیند، اوست که به ما نیرو می دهد زندگی کنیم. اوست که روز را برای کار و تلاش و شب را برای استراحت افریده است. دنیا را افرید تا در آن امتحانمان بکند. و فقط یک چیز میخواهد ایمانتان با خداوند باشد او را عبادت کنید.
قرآن را مایه ی حرکت و هدایت قرار داده تا ما آدم ها کمی ان را دریابیم.
اما حالا با تماس تن صدام و با تمام روح و قلبم بلند و از ته دلم فریاد می زنم :
خدایا دوستت دارم. با یادت زنده هستم.
مرا از یاد نبر که بی تو مرده ام.
تعداد بازديد : 252
این نظر توسط gilas در تاریخ 1391/6/13/1 و 20:43 دقیقه ارسال شده است | |||
binazir bood |